Rozdział 17

~~Iza~~

Dopiero po tych słowach zobaczyłyśmy, że za naszymi plecami stoi Robert.

-Eeee... Wesuvio ma chyba kantar brudny- szybko wymyśliłam.- Wypadałoby go wyczyścić.

-Tak? Niedawno go praliśmy- zdziwił się. Gdy podszedł do boksu Wes, na którego ścianach wisiał kantar dodał:- Faktycznie... Musiał się wytarzać. Ale nie jest znowu jakiś bardzo brudny. Wesuviowi na razie nic się nie stanie, jeśli w nim pochodzi.

Robert wrócił do swojego pokoju.

-Wika, przecież możemy rozwiązać tą sprawę bez pomocy dorosłych. Jesteśmy chyba wystarczająco samodzielne.

-No może tego nie do końca przemyślałam.

-To pogadamy z Bartkiem, jak Olga już sobie pójdzie?

Wika przytaknęła

-Tak w ogóle, to na stronie internetowej stajni Pferde było ogłoszenie, że za dwa tygodnie organizują zawody skokowe, a później ujeżdżeniowe. Jedziemy, nie?

-Jasne!- uradowałam się.- Myślisz, że możemy już wziąć Dashę?

-Mam nadzieję. Obie bierzemy udział w skokach, czy ty chcesz w ujeżdżeniu?

-Dasha na razie nie jest najlepsza, jeśli chodzi o chody boczne, więc też wezmę udział w skokach.

-To co, klasa L i L1?

-Tak. Musimy zdobyć srebrne odznaki, żeby w najbliższym czasie wziąć udział w trudniejszych klasach...- dodałam po namyśle.

-Tylko, że w naszej okolicy nie ma certyfikowanych ośrodków.

-Dlatego musimy pojechać na obóz!

-Zostało mało czasu do wakacji. Musimy się w końcu zdecydować, gdzie jedziemy.

I wtedy z siodlarni wyszła Olga.

-To ja już wracam. Do zobaczenia wszystkim!- pożegnała nas.

Poczekałyśmy chwilę, aż odjedzie i poszłyśmy porozmawiać z Bartkiem.

-Bartek, ty przez tą Olgę całkowicie zgłupiałeś!- zaczęła Wiktoria.- Jak dalej będziesz jej na wszystko pozwalał, to ona albo zrobi krzywdę koniom, albo samej sobie! A tego chyba nie chcesz.

-No co, miałem jej odmówić?- próbował się bronić.

-Albo nawet powinieneś na nią nakrzyczeć! Koń to nie zabawka.

-To wy powinnyście być dla niej milsze i bardziej wyrozumiałe. Mówiła mi, jak ją traktujecie.

-My? To ona zamiast próbować czyścić konia, albo chociaż patrzeć się, jak to się robi, poszła sobie poprawić makijaż!

-Taaa, jasne. Olga mówiła mi zupełnie co innego.

-Że co? Pewnie twierdzi, że śmiałyśmy się z niej, albo coś jeszcze gorszego.

-Mówiła, że nie dopuszczałyście jej, aby wyczyścić konia, bo "wy znacie się lepiej".

-To wierz jej dalej- wtedy podjechała mama Wiktorii, aby nas odebrać.

-Cześć- pożegnałyśmy się z chłopakiem i skierowałyśmy się w stronę samochodu.